««

Post le jentaculo, continuante como si nihil de special haberea evenite, e postquam nos tres, cata un a su torno, se habeva duchate e vestite, nos comenciava un promenada. Un sentiero que mena via del casas, per un silva de quercos e fagos, per collinas e per valles. Passim anque betulas, abietes e piceas, ibi parve campos coperite de herbas e bryos, fimbriate de roccas calve. A un tal loco, ja percurrite forsan un kilometro e medie, nos haltava e nos sedeva. Iste esserea un loco multo apte pro picnicar, ma nos habeva nihil con nosco pro poter facer lo. Sed mangiar non es necesse.

Illa se levava e de novo sequeva le cammino. Nos la sequeva. Un mulier qui sape que es gauder. Le amicitate undulava e fluctuava in le aere, supra le via e inter le brancas. Nos ambulava mano in mano, separate, imbraciate, illa con ille, illa con me, le tres insimul, separate. Individuos.

Nos arrivava al orla del bosco, e nos reguardava in le valle, quo se ligulava fluvio e village. Illac habeva etiam le boteca de viveres, quo in un concordia sin parolas, nos comprava le requirimentos fresc pro prandio e cena.

Plenate le lavaplattos, pro post iste cena le idea commun era de vider un film. Nos le homines preparava e testava lo necesse quanto a hardware e software, e nos sedeva ja al sofa, durante que Cari se lavava le capillos. Alex al dextera del sofa, presso le appoio declive lateral. Io a alcun distantia, plus al sinistra.

Cari reveniva ab le sala de banio, portante fermente su capillatura castanie exuberante. Vestitura: un roba estive rubee, con accentos jalne e verde. Super illo un veste de camera blanc. Illa se poneva sur le sofa, non inter nos mais super nos, le capite al latere de Alex, le suras al sinistra de me.

Le film esseva agradabile e interessante, nonobstante ordinari, le appreciation auxiliate per nostre optime humor, e per le atmosphera distincte de amicitate condividite. Pro celebrar nostre amoretto, nos potava amaretto, ex vitros gratiose de mesura median. Amor in­amar, fin amor quisapʼ sin fin, un ode al marita infidel, palam e coram. Al mulieres qui sape que es gauder.

Il faceva calor. Cari se levava, levava le veste de camera, e arran­giava se de novo, in le mesme position. Le quotidianitate del pelli­cula comenciava un poco enoiar nos. Tamen io continuava re­guar­dar. Quando post qualcun tempore io mirava al dextera: le alteres non. Illes esseva involvite in un longe partita de osculation. E non del typo amical. Intertanto Alex habeva ponite su bracio dextere circa le collo de Cari, super su spatula, le mano sub su roba, preter e sub su sino, assi que ille poteva caressar su areola e mamilla.

Ja desde le initio mi manos era sur le carne calde e blande de su gamba leve superior. Ora io lassava un reper in alto, con cautela, usque toccar le pilos delicate. Le mano esseva benvenite. Un mulier qui sape que es gauder. Gauder sin hasta, sin notion de tempore.

Subite- e subtilmente io levava su suras, reptava via de sub illa, qui glissava pede e gamba dextere del sofa, pro dar me placia inter illos. Vorace e avide, io me delectava in le fragrantia e sapor de su secreto ora tan aperte e monstrate. Durante lor oscular, tamen Cari e io excambiava colpos de oculo, plure vices, plure secundas. Quando non, de novo illa con ille. Delicia intemporal.

Tamen veniva un momento, qui sape post quante tempore, in que le homines cambiava de placia e rolo. Assi illa sentiva le gusto de se, e illo la placiava. Minutas e minutas de lamber, mirar e leccar. Labios e linguas e labios. Lingua e labios, labios, labios e inter e super illos. Toto.

Illa gentilmente me peteva permission. Ora si. Io la lo dava, per passar la le condom, ora si a portata de mano. E illa le lo dava, per passar lo a ille. Le penetration gradual e tardive era un spectaculo fascinante, observate de tan proxime a illa, mi grande amor de sempre. Pois plus celeremente, naturalmente, e ancora plus.

Al approche del apice ille retraheva se e removeva lo, assi potente versar su humor deliciose super su pilos, ventre, e pectores. E nos nos dava un high five, ille e io.

Ora il esseva mi torno. Facie a facie, vista in vista, sempre plus vicin, amor sincer e impetuose, movente sempre plus vehe­mente­mente. Io veniva internemente, essente le marito. E le marita veniva tamben.

~~  .  —  .  ~~

Menses plus tarde.

««